Το νόημα της ζωής

Για άλλη μια φορά (με τις μεγάλες ώρες) κάθομαι και σκέφτομαι πως ήταν σήμερα η μέρα μου και τι έκανα για να μπορώ να κλείσω τα μάτια μου με χαμόγελο. Το σημερινό post θα το αφιερώσω σε αυτόν τον φίλο - αναγνώστη του blog μου στο post ''Η Θεσσαλονίκη'' που πιθανόν να είναι λίγο απαισιόδοξος Το όνομά του (απ' ότι διάβασα στα σχόλια) ''Ανώνυμος'.

• Άραγε υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αναρωτηθεί αν θα ζήσουν και το αύριο;


• Έχουν αξίες;


• Έχουν αισθήματα;


• Μπορούν να αγαπήσουν όσο εύκολο τους είναι να μισούν;


• Μπορούν να ΄βλέπουν' με τα μάτια της ψυχής τους;


• Μπορούν να ζουν την κάθε στιγμή τους σαν να μην την ξαναζήσουν ποτέ;
  

Νομίζω ότι η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα μου ΔΕΝ θα είναι απόλυτα καταφατική για τους περισσότερους. Και αν κάποιοι συμφωνήσουν με τα παραπάνω το σίγουρο είναι πως στην καθημερινότητα τους δεν θα εφαρμόσουν αξίες, θετικά αισθήματα,και γενικά οτιδήποτε θετικό που θα ομορφαίνει την καθημερινότητα τους.

Φίλοι μου...η ζωή μας είναι τόση λίγη και εμείς την αμελούμε. Καθημερινά βλέπουμε τόσους νέους ανθρώπους από κοντά μας να πηγαίνουν στις γειτονιές των αγγέλων και εμείς αντι να ανοίγουμε τα μάτια μας και να ζούμε την κάθε μας στιγμή με χαμόγελο και αγάπη, την μολύνουμε με ένα σωρό μαλακίες όπως ακριβά αυτοκίνητα, πολυτελή σπίτια, ακριβά ρούχα, κινητά και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο!!!
Ο καθένας μας έχει ένα στόχο στην ζωή. Γενικά ο άνθρωπος είναι ΄προγραμματισμένος' να βελτιώνει συνεχώς την ποιότητα ζωής του. Αυτό είναι η εξέλιξη. Όμως ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνά ότι σε αυτό τον κόσμο είναι προσωρινός και δεν πρέπει να αμελεί τον εαυτό του. Έχει την ανάγκη να είναι ή να νιώθει όμορφος όχι μόνο σωματικά άλλα κυρίως ψυχικά!Για να πετύχει κάτι τέτοιο όμως χρειάζεται αισθήματα και λογική! Την λογική για τις επιλογές του ή τον τρόπο να κάνει κάποιος τις επιλογές του, και τα αισθήματα για να 'επενδύσει' πάνω σε αυτές Τότε ζει,τότε υπάρχει!Και όταν σε αυτό που ζει κάθε φορά επενδύει αισθήματα θετικά, τότε το ζει στο 100%.



Έτσι λοιπόν καθώς περνούμε από αυτή την ζωή,αφήνουμε αισθήματα και γλυκές αναμνήσεις στους γύρω μας, βοηθάμε την κοινωνία μας να εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο από αυτό που είναι,και νιώθουμε και εμείς καλά απολαμβάνοντας όλα αυτά που ο θεός μας έχει χαρίσει σε συνδυασμό με τα υλικά αγαθά(εκεί γίνετε κατάχρηση από την κοινωνία μας σήμερα) που ο άνθρωπος εμπλούτισε την καθημερινότητα του. Θεωρώ πως όποιος αγάπησε, έζησε,και αν θέλει να ζήσει πρέπει να ξαναγαπήσει ή να συνεχίσει να αγαπά. Όποιος δεν το έκανε θα πρέπει να το κάνει, για να γίνει μίμηση για την επόμενη γενιά.

Κάποιοι αγαπούν το χρήμα, άρα την ύλη. Γίνονται ''σκλάβοι'' της ποιότητας, και χάνουν όλα τα άλλα...Παν μέτρον άριστον θα πω εγώ. Και το μέτρο διαμορφώνετε από τους πολλούς και όχι από τους λίγους.
Αγάπη για τον διπλανό μας, αγάπη για την φύση μας, αγάπη για τον εαυτό μας,αγάπη για τον θεό μας,αγάπη για το κάτι καλύτερο. Τότε μόνο νιώθουμε την κάθε μας στιγμή δυνατά, μπορούμε να ερωτευθούμε, να γελάσουμε, να προσφέρουμε...
Ζούμε για να ''αναπνέουμε''!Φροντίστε λοιπόν φίλοι μου ο ''αέρας'' να είναι ''καθαρός'' για να ζήσουμε περισσότερο...Απολαύστε την ελευθερία που σας δίνετε σε ψυχή και σώμα χωρίς να στερείτε και να προσβάλλετε του διπλανού σας.
Ζήστε όλο και περισσότερες καλύτερες στιγμές και δώστε τις στους επόμενους να τις κάνουν ακόμη καλύτερες!!!Αυτό είναι το νόημα της ζωής........