Οι επιλογές μας

Ο χρόνος κυλάει καθημερινά για όλους μας...Κάθε μέρα, κάθε λεπτό, μας βρίσκει να κάνουμε κάτι. Άλλοι δουλεύουμε άλλοι μας δουλεύουν και άλλοι γίνονται απλά παρατηρητές αυτών των καταστάσεων. Άραγε όμως πόσο ευχαριστημένοι είμαστε απο αυτά που κάνουμε, ή αυτά που έχουνε δίπλα μας; Και τελικά τι κάνουμε για αυτό; Και καλά όταν είμαστε εντάξη με τις επιλογές μας, αλλά όταν δεν είμαστε;

Πετάμε το μπαλάκι στην μοίρα; Στην οικογένεια; Στην πολιτεία; Στον φίλο; Στον Θεο; Που;Μάλλον οπουδήποτε αλλού εκτός απο τον εαυτό μας....

Ο καθένας μας προσπαθεί να διώξει τις ευθύνες απο πάνω του για ότι δεν του αρέσει απο τον τρόπο ζωής του και να τις ρίξει πάνω σε πρόσωπα ή καταστάσεις ή και τα δύο μαζί προκειμένου να φαίνεται στον καθρέφτη για τον ίδιο του τον εαυτό ''αναμάρτητος''. Μήπως όμως όλο αυτό είναι η κορύφωση του ανθρώπινου εγωισμού; Μήπως τελικά με το να το συζητάμε αυτό που μας βασανίζει και δεν μας αρέσει, είτε με τον εαυτό μας είτε με άλλους απλά κερδίζει πόντους στον διαγωνισμό της κοινωνίας μας ''ο πιό μίζερος άνθρωπος'';


Όλα τα πράγματα που ζούμε γύρω μας υλικά και μη είναι επιλογή μας. Ακόμη και το οτι ζούμε είναι επιλογή μας. Μόνο το ότι ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο δεν ήταν επιλογή μας. Όμως είναι επιλογή μας για το πόσο θα μείνουμε(πάντα σε λογικά πλαίσια αυτό). Θα σκεφτείτε τώρα ότι κάποιοι άνθρωποι παλεύουν με ασθένειες που μπορεί να τους στερήσουν ακόμη και την ζωή τους. Αυτό είναι επιλογή; Όχι σίγουρα δεν είναι επιλογή αλλά σίγουρα έχουν επιλογή για το αν θέλουν πραγματικά να ζήσουν. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα τέτοιων ανθρώπων που επέλεξαν να ζήσουν ακόμη και κάτω απο βαριές ασθένειες και τα κατάφεραν!


Καθημερινά λόγω της δουλειάς μου ακούω άπειρα προβλήματα του κόσμου, και κάθε φορά καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα λέγοντας ''ήταν επιλογή του''. Κάνοντας λοιπόν κάποιος την επιλογή του γνωρίζει τις επιπτώσεις;Είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τα κακός κείμενα των αποφάσεων; Δυστυχώς στις περισσότερες φορές όχι. Και το άσχημο δεν είναι μία λάθος επιλογή, αλλά το ότι δεν γίνετε αναστροφή 180 μοιρών στο μυαλό και με εφόδιο την εμπειρία , να γίνουν βήματα για μιά καλύτερη επιλογή! Αντιθέτως μένουμε ''εκεί'', άπραγοι, και μίζεροι. Και φυσικά πολλές φορές όταν βλέπουμε κάποιον παλεύει να κάνει μιά αλλαγή στις αποφάσεις του για κάτι καλύτερο επειδή είχε κάνει στο παρελθόν κάποιες λάθος επιλογές, προσπαθούμε να τον μεταπείσουμε να μην κάνει τίποτα και να μείνει εκεί που είναι τώρα μήπως και τελικά τώρα κάνει λάθος και όχι στις αρχικές του επιλογές. Πόσο λάθος όμως είναι αυτό!!!Πως μπορεί να ξέρει ο διπλανός μας, η μαμά μας ή ο μπαμπάς μας κτλ τι είναι αυτό που θέλουμε πραγματικά και γενικότερα με τι κριτήρια χαρακτηρίζουμε μια επιλογή σωστή ή λανθασμένη. ΚΑΝΕΝΑΣ!!


Για αυτό πριν πάρουμε μια απόφαση και κάνουμε μια επιλογή θα πρέπει να γνωρίζουμε και τις επιπτώσεις. Σίγουρα χρειάζονται βέβαια και κάποια ρίσκα. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλό είναι να μπορούμε να ρισκάρουμε εκεί που μπορούμε να πάρουμε και το ''δίπλα'' δρόμο, και όχι να επιλέξουμε έναν δρόμο που δεν έχει επιστροφή. Συνήθως στα επαγγελματικά και γενικότερα τα υλικά αγαθά, έχουν επιστροφή όταν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά ή απο πάνω μας βρίσκετε το ''Αστέρι της Βηθλεέμ' που μας καθοδηγεί. Σε ζητήματα όμως σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων και τις οικογένειας δεν είναι το ίδιο όταν διαλέγουμε να βγάλουμε ένα άνθρωπο στην ζωή. Γιατί εκεί δεν έχει επιστροφή. Το επιλέγεις, το κάνεις και το ζείς , έως να μπορέσει πραγματικά να κάνει και αυτό τις δικές του επιλογές μετά. Όλα λοιπόν μπορούν να αλλάξουν γύρω μας, εκτός και αν επιλέξουμε φέρουμε μιά καινούργια ζωή δίπλα μας.


Κλείνοντας θα πω λοιπόν πως ότι δεν μας αρέσει δίπλα μας, απλά το αλλάζουμε. Και ας μην ξεχνάμε πως όταν θέλουμε κάτι πραγματικά, τότε ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί μαζί μας για να μας το προσφέρει.

Καλό Πάσχα σε όλους!