Οι σκέψεις μου είναι σαν το νερό που κυλά , όπως και ένα ποτάμι.Συναντούν δίαφορα τοπία,πολλά εμπόδια και κάπου καταλήγουν.Καμία φορά κάποιοι προσπαθούν να τις 'μολύνουν' μα τελικά συνεχίζουν να κυλούν καθαρές μέσα στο μυαλό μου.Κάποια δείγματα απο αυτές είναι εδώ γραμμένες.Σας προσκαλώ να τις ''πιείτε'' οπως θα πίνατε ένα ποτήρι νερό.Άλλωστε νομίζω πως είναι πόσιμες...:-)

Το cd της εβδομάδας

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Ο αυθεντικός έρωτας

Είναι μέρες που θέλω να γράψω,ίσως και μήνες, αλλά η αναβολή με παρέσυρε, οι μέρες έγιναν εβδομάδες, και οι εβδομάδες μήνες...Όμως συνεχίζω να είμαι εδώ...Ναι τα καταφέρνω επιζώ...Για πόσο ακόμα? ποιος ξέρει...
Αφορμή για αυτό το post συστάθηκε από την μεγάλη αλήθεια των  τελευταίων ημερών από την αίσθηση της ανάγκης για συντροφικότητα όπου έχει αρχίσει να περιφέρεται ως σκέψη  στο μυαλό μου..Αλλά κατά βάθος φοβάμαι...Φοβάμαι μην συμβιβαστώ απλά και μόνο στην  έννοια της συντροφικότητας και παραλείψω σοβαρές παραμέτρους στα πραγματικά μου θέλω.
Ξέρεις πολύ καλά (ναι για εσένα που το διαβάζεις αυτό τώρα το λέω) ότι η συντροφικότητα ή κοινός η σχέση είναι δύσκολο θέμα. Αποτελεί συμβιβασμούς και υποχωρήσεις..Συμβιβασμούς στην ομορφιά, στο ύψος, στο χρώμα των ματιών, τα μαλλιά, το σωματικό βάρος...Υποχωρήσεις στα ελαττώματα, στις συνήθειες..Και φυσικά ο βασικός παρανομαστής στο 99% των υποχωρήσεων είναι: τα λεφτά (που τελικά δεν υπάρχουν)...(λεφτά σήμερα λέγετε ότι είναι και το να έχεις απλά μια δουλειά...)
Πόσο όμως αξίζει να συμβιβαστείς?...Πόσο όμως αξίζει να υποχωρήσεις?

Όχι, αρνούμαι!Αρνούμαι να συμβιβαστώ με το οτιδήποτε!δεν το θέλω!!!
Αυτό που θέλω είναι ο πραγματικός έρωτας!!!Αυτό που θα με κάνει να κοιτώ στα μάτια του αυθεντικού έρωτα μου και να κάνει τα δικά μου να υγραίνονται (όπως άκουσα και σε μία θεατρική παράσταση πρόσφατα και σιωπηλά επικρότησα μέσα μου).Αυτό που θα μου κάνει να χτυπάει την καρδιά, και να μουδιάζει το σώμα μου!
Αρνούμαι να περάσω τον έρωτα από φίλτρα συμβιβασμού και υποχωρήσεων βιάζοντας την αυθεντικότητα του έρωτα που μπορώ να νιώσω έντονα και να μοιραστώ με έναν άνθρωπο!
Η έτσι θα έρθει η να μην έρθει ποτέ!

 Ξέρω ότι θα παλέψω πολύ με την μοναξιά μου, αλλά ότι και αν φέρουν τα χρόνια,το σίγουρο είναι ότι θα το έχω παλέψει...Δεν θα έχω ''παραδοθεί'' απλά και μόνο προστατεύοντας τον φόβο της μοναξιάς , σε ένα μικρό κουτάκι που ανά πάσα στιγμή θα κινδυνεύει να ανοίξει.Γιατί αν ερωτευθείς αυθεντικά & πραγματικά, και να  χάσεις αυτό που έχεις, μένεις για πάντα ερωτευμένος!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σε διάβασα και νόμιζα οτι βλέπεις την ψυχή μου και μιλάς με τα λόγια μου.
Πληρώνω αμέτρητες φορές το γεγονός πως, πιστεύοντας στην αγνότητα της αγάπης, είναι σωστό να αποκαλύπτω τα συναισθήματα μου, με ένα γράμμα (χειρόγραφο), με μια αφιέρωση, με μια γλυκιά κουβέντα και με αμέτρητες υπερβάσεις. Όμως μέχρι τώρα δεν στάθηκα τυχερή...ίσως δεν ήρθε ''αυτός'' μπορεί...συμβιβάστηκα όμως με την μοναξιά μου, της κάνω και μου κάνει παρέα ως την στιγμή που θα ζήσω τον Απόλυτο Έρωτα...γιατί αυτόν Θέλω...!!!
Την καλημέρα μου...
Υπέροχη η ανάρτηση, με άγγιξε!!

Alexandros είπε...

Μην αλλοιώσεις ποτέ τα πραγματικά σου θέλω με καθολικούς συμβιβασμούς!Γιατί πολύ απλά δεν θα καταφέρεις να είσαι ποτέ 100& ευτυχισμένη! Και ξέρεις κάτι? Η μοναξιά δεν είναι εύκολη για να κερδηθεί.Θέλει θυσίες και τσαγανό. Αλλά όταν κερδηθεί να ξέρεις ότι γίνεται ''αντικείμενο'' ζήλιας για πολλούς...

Ξενικός είπε...

η καταφυγή στη μοναξιά είναι η εύκολη λύση. Το ζητούμενο είναι οι επαφές, κι από τις επαφές θα προκύψει - ενδεχομένως - ο μεγάλος έρωτας.
Ξενικός

Hfaistiwnas είπε...

Έτσι έτσι.. αλλά που να έρθει;;;;